چهل و یکمین شب خاطره موجهای بیقراری با عنوان «تاریکخانههای سازمان» در مجتمع فرهنگی و هنری گلشن بجنورد برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، چهل و یکمین شب خاطره موجهای بیقراری با عنوان «تاریکخانههای سازمان» در حالی در مجتمع فرهنگی و هنری گلشن بجنورد برگزار شد که ابراهیم خدابنده و علی اکرامی دو تن از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به تبیین و تشریع جذب افراد به سازمان و پیوستن خود به این سازمان مخوف پرداختند.
خدابنده، در زمره افرادی بود که سال ۵۹ به این سازمان پیوست و با یادآوری روزهایی که استقلال دغدغه جوانان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود، به بخشی از سخنان بنی صدر در انگستان پرداخت که استقلال را شعاری میدانست و معتقد بود: تحقق آن سالها طول خواهد کشید.
او که حضوری فعال در چارچوب انجمن اسلامی داشت و از سویی طرفداران سازمان مجاهدین خلق در این انجمن نیز فعالیت داشتند، به ایراد سخنرانی یکی از مسئولان سازمان مبنی بر تشکیل سازمانی متکی به طبقه کارگر و سوسیالیست و سر دادن شعارهای ضد آمریکایی و کمک به انقلاب فلسطین اشاره کرد که زمینهساز جذب افراد بسیاری در این فرقه و از جمله خود او شد.
این عضو جداشده مجاهدین خلق که مجموعه «فرقهها در میان ما» را در زمانی که زندانی بود ترجمه کرده است، با بیان این که سازمان مجاهدین خلق تجربه سنگین و خونینی است که ملت ایران از سر گذرانده، اما به حد کافی بدان پرداخته نشده است، اظهارداشت: این تجربه تنها مختص ایران نیست و باید در اختیار دنیا قرار بگیرد که چگونه یک نفر با شعارهای فریبنده و مطابق با میل و خواسته جوانان آن دوران نسبت به جذب افرار گام بر میدارد و از این افراد مغایر با شعارها استفاده میکند و آنها را به کار میگیرد.
خدابنده در بخش دیگری از سخنانش پیچیدگی ذهن دانشجو، اعتماد به نفس بالا و کاذب در کنار نداشتن تجربه اجتماعی را از علل مهم جذب جوانان به ویژه دانشجویان به این فرقه برشمرد.
او هم چنین به بهرهگیری سازمان مجاهدین خلق از فضای مجازی و جذب افراد از این طریق با ساخت اکانتهای فیک اشاره و از این سازمان به عنوان ارتش صفحه کلید یاد کرد.
او توصیههایی هم برای جوانان داشت و این که چگونه عمل کنند تا دچار جریانهای فرقهای نشوند و با پرداختن به بخشهایی از کتاب «فرقهها در میان ما» اثر سینگل، مصونیت از تمامی آسیبهای اجتماعی را خانواده به عنوان دژی مستحکم بیان کرد.
وی با بیان این که «سینگل» با مطالعه روی افراد در فرقههای مختلف به وجود ایراد و اشکال در خانواده رسیده است افزود: متاسفانه بیشتر افرادی که جذب این فرقه شدند، حمایتی از سوی خانواده نداشتند و این خلاء را با پیوستن به فرقه مجاهدین خلق پر کردند.
خدابنده بهرهگیری از تکنیک کنترل ذهن و مغزشویی را دیگر اهرم به کار گرفته از سوی سازمان برای جذب افراد برشمرد و تصریح کرد: اگر افراد به تکنیکهای مغزشویی آشنا باشند هیچ وقت گرفتار نمیشوند و امروزه در بسیاری از کشورها بحث کنترل ذهن و مغزشویی در مدارس گنجانده شده است.
وی با بیان این که ایران در موقعیتی قرار گرفته است که دشمن از هر طرف تلاش میکند تا افرادی را جذب کند، گفت: مناقشات سیاسی و گروههای مختلف زیاد است و هر کس میخواهد از موضع و منافع خودش کار انجام دهد، بنابراین دقت بیشتری میطلبد به ویژه مسئولان، معلمان، اساتید روحانیان باید خودشان خوب مطالعه کنند و آن را انتقال دهند.
این عضو سابق مجاهدین به نقل خاطرات و عواملی که او را به صرافت تجدید نظر و رشد و آگاهی رساند و در نهایت سال ۸۲ از این فرقه جدا شد، پرداخت و افزود: جدا شدن از فرقه سخت و به کمک بیرونی نیاز است زیرا فردی که در چنبره ذهنی این فرقه قرار میگیرد، همه آن چیزی که بیرون فرقه است، را فاسد و شیطانی میداند و نیازمند تلنگر بیرونی است.
او که تحقق راه سعادت و بهروزی ملت ایران را در زمان عضویت در گروهک منافقین از طریق این سازمان میدانست، از این که به واسطه دستگیری و دوری از فضای این سازمان و روی آوردن به مطالعه، دیدگاهم تغییر کرد، سخن گفت و افزود: بعد از دستگیری تا ۲ سال بر سر مواضعم بودم و در واقع بعد از ۲۳ سال در یک اتاق تاریک بودم و به من گفته شد که اینجا چه خبره، اما وقتی چراغ روشن شد همه چیز برایم روشن شد.
او از واکسینه شدن جوانان برای دچار نشدن در این فرقه هم برای حاضران گفت و ادامه داد: در کنار خانواده بودن و این که اگر کسی حرفی را به شما زد و گفت که به کسی نگو و پدر و مادرت در حدی نیستند که تو را بفهمند، این همان زنگ خطر است و باید در رابطه با آن موضوع با همه حرف زد.
خدابنده خاطر نشان کرد: تقویت مهارت نه گفتن و تقویت ارکان خانواده برای واکسینه شدن در این مسیر مهم است.
علی اکرامی از دیگر اعضای سابق گروهک منافقین در این محفل نیز از تجربیات و خاطرات خود در پیوستن به این سازمان و دلایلی که موجب شد تا عزم و اراده خود را برای عبور از جریانات حرفهای جزم کند، گفت.
نویسنده مجموعه قصه ناتمام برای دخترم، که به بیان ناگفتههای ۲۵ سالهاش از عضویت در این سازمان پرداخته است، از تبعیض طبقاتی و فقر با وجود سرمایه عظیم موجود در آن سالها در بند شاپور سابق گفت که به دنبال راهی برای رهایی مردم از این وضعیت بود که در مسیر پیوستن به این سازمان بر اساس شعارهای پرجذبه مبنی بر عدالت اجتماعی، برابری زن و مرد و... قرار گرفت.
او سازمان مجاهدین خلق را مدینه فاضلهای برای رسیدن به شکوفایی اقتصادی و آزادی مردم می دانست و افزود: اما رفته رفته این فضا شکسته شد و در خلوت خود به بازگشت فکر میکردم.
اکرامی به فراز و فرودهای این سالها اشاره کرد و از این که در ابعاد مختلف به ویژه مناسبات داخلی همه چیز برخلاف آن چیزی بود که بیان می شد و مواردی از این دست مرا واداشت که کم کم به فکر جداشدن از این مسیر باشم.
او که کوله باری از تجربیات را در این سالها با خود به همراه دارد، از جوانان میخواهد تا آگاهانه گام بردارند.
گفتنی است چهل و یکمین شب خاطره موجهای بیقراری حوزه هنری خراسان شمالی با مشارکت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و در سالن گلشن بجنورد برگزار شد.
انتهای پیام/
نظر شما